Op het circuit van Assen werden net als het vorige seizoen de Finale Races gehouden. Dit programma bestaat ieder jaar uit taxiritten voor gasten en de middag gevuld met races waaronder de DSC.

Kwalificatie
Voordat er aan de races kan worden deelgenomen moet er eerst gekwalificeerd worden. Dit gebeurde op de vrijdagmiddag. Het evenement wordt op een laat tijdstip in het jaar gehouden, een tijdstip waarbij het kouder is als normaal. Vooral de temperatuur had veel invloed op de prestatie van de racewagens. Motoren hebben meer vermogen, maar banden worden langzamer warm. Zo ook in de kwalificatie waarbij we niet direct de beschikking hadden over bandenwarmers. Al snel bleek dat Martin Short niet te houden was, hij reed zelfs een baanrecord met een GT wagen op het circuit van Assen. Cor Euser, Peter Versluis en ikzelf daarentegen zaten dicht bij elkaar. Uiteindelijk kwalificeerde ik voor de vierde plek, een fractie van een honderdste achter Peter Versluis in zijn Ferrari GT2.

Race 1
Met een vierde startplek op de tweede rij was het in de opstelronde spannend. De lucht begon langzaam dicht te trekken terwijl alle teams een keuze moesten maken. Naarmate er meer spetters op het raam vielen namen we het zekere voor het onzekere, de banden werden gewisseld naar regenbanden. Met nog een aantal minuten te gaan maakte niet iedereen deze beslissing, een aantal vertrokken er op slicks. Met de opwarmronde bleek de regenband uiteindelijk de beste keus. Peter Versluis, welke naast me op de startgrid stond had te weinig tijd om de slicks naar regenbanden om te zetten en dit kwam hem duur te staan. Bij de start ging hij te snel op het gas en knalde de muur in. Gelukkig kwam hij niet direct terug de baan op en kon het veld aan hem voorbij steken. Met de Mosler ging het goed en kon ik aansluiting vinden bij Cor Euser en Martin Short.

Na 10 minuten begon het harder te regenen waardoor de regenbanden betere grip kregen, bij een droger wegdek worden ze te warm en beginnen ze te smeren. Met nog steeds de derde plaats was het tijd voor de pitstops. De keuze moest nu gemaakt worden voor het wisselen van de banden. Voor de veiligheid koos ik om door te rijden op de regenband, dit omdat het buiten de ideale lijn nog steeds nat was. Uiteindelijk bleek dit toch de verkeerde beslissing. Na de pitstops hield ik 4 ronden de eerste plaats vol waarna Martin Short en Cor Euser (gewisseld naar slicks) snel op me inliepen. Zo snel (30 seconden per ronde) dat ik uiteindelijk als derde over de finish kwam. De baan was op dat moment al helemaal droog. Verkeerde beslissing welke uiteindelijk de eerste plaats kostte. Wel stond ik op het podium.

Race 2
Met een derde startplek en de laatste race van het jaar was het spannend. Iedereen wilde uiteindelijk winnen voordat de wagens de schuur in gaan. Na de rollende start was het al snel rommelig. Ik was direct aangesloten achter de Mosler van Martin Short, maar zijn auto begon te haperen en kwam ik achter hem vast te zitten in de drukke start. Dit kostte mij uiteindelijk zestien plaatsen waardoor ik vanaf de derde plek helemaal achteraan kwam te staan. Na al dat verlies was het dus tijd om weer wat terug te winnen, na 6 ronden te hebben doorgereden kwam ik bij de vierde plaats aan. Voor me zat Peter Versluis welke ik enkele ronden achtervolgde. Door de verschillende strafseconden van overige deelnemers tijdens de pitstops werd het rommelig. Ik kwam terug als tweede op de baan net achter Peter versluis die op de eerste plek reed. De bedoeling was natuurlijk om Peter in te halen. Echter begon de Mosler naarmate de wedstrijd vorderde moeilijk te sturen en was de snelheid eruit. Waarschijnlijk een keer te hard over een kerbstone gereden waardoor de set-up hevig was veranderd, de achterbak van de Mosler bleek na de race ook half los te hebben gehangen.

Om toch de tweede plaats vast te houden moest er worden doorgereden, helaas bleek al snel dat Cor Euser en Francesco Pastorelli langzaam dichter bij kwamen. Vier ronden later hingen beide rijders achter op mijn bumper. De bedoeling was om ze tegen te houden, door het verdedigende rijden bracht ik helaas mezelf in de problemen. Ik nam de bocht in een andere lijn, kwam door het vuil en spinde bij het uitacceleren. Hierbij gleed ik het gras in en kwam ik met mijn wiel tegen een vangrail. Uit voorzorg stopte ik de Mosler en reed ik niet door. De race werd dus niet gefinisht. Uiteindelijk was het een succesvol weekend, de snelheid zat er voor de pitstops goed in, op naar volgend jaar.