Afgelopen weekend vond het tweede raceweekend van de Dutch Supercar Challenge plaats. Oorspronkelijk zou deze race verreden worden op het circuit Donington (UK), maar door een grote verbouwing was dit circuit niet op tijd klaar en moesten we uitwijken naar Rockingham (UK). Voor veel rijders een geheel onbekend circuit een paar uur boven London gelegen.

Eenmaal met de boot in Engeland aangekomen was het nog 4 uur rijden nadat we in Rockingham aankwamen. Dit circuit is aangelegd als oval. Een grote ronde cirkel van ongeveer 2 KM waar normaal racewagens met snelheden boven de 300 km/h door de kombochten vliegen. De auto's in onze klassen zijn daar niet geheel voor gemaakt. Om deze reden wordt er ook geracet op de binnenbaan welke op het middenveld ligt, hierop aangesloten zit een snelle kombocht vergelijkbaar met de circuits waar de Nascar series in Amerika op rijden.

Vrije training & Kwalificatie
Vrijdag ochtend was het tijd voor de eerste vrije trainingen op het circuit. Belangrijker dan normaal omdat we nog geen meter hadden gereden op dit soort type banen. Dit gelde niet alleen voor ons, maar eigenlijk alle rijders. Na wat testen en oefenen bleek het dan ook al snel hard te gaan in de loop van de dag. De tijden gingen omlaag en tijdens de kwalificatie zorgde dit voor een vierde tijd. Vlak achter Martin Short, Cor Euser en Nicky Pastorelli.

Race 1 op zaterdag, neus kwijt
Met de vierde behaalde startplek was het dan ook de tweede startrij waar ik met de Mosler kwam te staan. Dit op een enorm brede baan omgeven door hoge tribunes. Helaas waren de tribunes redelijk leeg, maar de mensen die bovenin zaten konden alles prima zien.

Na een korte opwarmronde doofde het rode licht en ging het gehele veld van start. Iedereen kwam goed door de eerste kombocht heen. In eerste instantie was men nog bang dat men met vijf rijen breed de muur zou induiken. Gelukkig was dit niet het geval. Door een fout in de volgende ronde kwam ik in het vuil terecht, dit vuil bestaat in veel gevallen uit zand en stukken rubber die van de racebanden afslaan. Op dit circuit was dit vuil enorm waardoor de grip snel was verdwenen. Hierdoor verloor ik een plek en haalde de Lamborghini van Arjan vd Zwaan me in. Vanaf dat moment was het dus tijd om die plek terug te pakken. Helaas ging dit iets te onvoorzichtig en raakte ik met mijn neus zijn achterwiel. De plek waar ik de neus raakte bleek precies verkeerd te zijn want de motorkap van de Mosler steeg op en vloog eraf.

Hierna had het eigenlijk geen zin meer om door te rijden. De motorkap zorgt voor druk aan de voorkant van de auto. Vooral bij hoge snelheden, zoals de snelheid (230 km/h) in de kombocht zorgt de neus van de auto dat de voorwielen op de grond worden gedrukt. Om te voorkomen dat de Mosler de muur in zou kletteren was het beter om maar te stoppen. De schade viel achteraf mee. De neus kon dan ook weer voor de race van zondag worden gemonteerd.

Race 2 op zondag, van de laatste plaats naar de vierde
Ook op zondag scheen net als heel het weekend de zon. Nogal bijzonder voor een Engels circuit, normaal als we in Engeland zijn regent het eigenlijk altijd. Door de problemen van de race op zaterdag mocht ik dit keer op de laatste plaats van start gaan. Het deelnemersveld was dit keer iets kleiner (26 wagens) waardoor het makkelijker moest zijn om snel naar voren te rijden. Na het incident van zaterdag was de opdracht nu wel "rij voorzichtig naar voren toe". Toen het licht dan ook uitsprong vloog het veld naar voren. Na een ronde rustig achter het veld te hangen was het tijd om de deelnemers in te halen. Na 8 ronden kwam ik op de vierde plek terecht en was het dus tijd om het gat naar de derde deelnemer dicht te rijden.



In de bocht voor de pitstraat begon het rechter achterwiel alleen heftig te trillen en geluid te maken. Door de boordradio riep ik al op dat ik een lekke band had. In de pitstraat bleek dit echter niet het geval, het was een hele hoop met rubber wat op mijn band terecht was gekomen en erop bleef plakken. Terug op de baan kwam ik terecht op een 8ste plek. Veel tijd verloren met het rammelende wiel.

Met nog twintig minuten te gaan was het dan ook de bedoeling om de overige concurrenten in te halen. Net voor het laatste rondje lukte dit en kwam ik terug op de 4de plek. De nummers 1,2 en 3 lagen te ver vooruit om nog bij te komen.

Bekijk de onboard video
Bekijk hieronder de video voor om een indruk te krijgen van de tweede race met de Mosler.